Anunçün beste-i zencîr-i seyl-i eşk-i gül-gundur
Ki dâ’im garka-i gird-âb-ieşk-i çeşm-i pür-hundur
İçinde noktası gûyâ ki Kaf altındaki nundur
Kim ol efsâneden hem anlanan mutlak bu mazmundur
Sürûd-i bezm-i Şîrin nâle-i Ferhâd-i mahzundur
Bana ol rişteyi ejder kılan bilmen ne efsundur
Önün bend etmek olmaz hâr ü hâşâk ile Ceyhun’dur