Ali Şir Nevai - Gazel (Kiçe kelgümdür dibân ol serv-i gülrû kilmedi)

 

Kiçe kelgümdür dibân ol serv-i gülrû kilmedi
Közlerimga kiçe tang atkunçe uykû kilmedi.

Lahza lahza çıktım ü çekdim yolıda intizâr
Kildi cân ağzımga yu ol şâh-ı bedhû kilmedi.

Ârazıdan aydın irkende ger etti ihtiyât
Rüzgârım dek hem olganda karangû kilmedi.

Ul perîveş hecridin kim yığladım divânevâr
Kimse barmu kim anga körgende külgû kilmedi.

Közleringdin niçe suv kelgey deb öltürmeng meni
Kim, bârı kan irdi kilgen bu kiçe suv kilmedi.

Tâlib-i sâdık tapılmes, yoksa kim koydı kadem,
Yolga kim evvel kadem ma'şukı ötrû kilmedi.

Ey Nevâî bâde birle hürrem et könglün üyin
Ne uçun kim bâde kilgen üyge kaygû kilmedi.

Ali Şir Nevai

 



1-O gül yüzlü servi gece gelirim diye vaat ettiği halde gelmedi. Seher vaktine kadar gözlerime uyku gelmedi.
2-Zaman zaman çıkıp yolunu beklediğim halde ve canım ağzıma geldiği halde, o kötü huylu şah (bir türlü) gelmedi.
3-Erken vakitte gelmekten sakındı ve vakit geçip hava karardığı halde gelmedi.
4-O peri gibi (yârin) ayrılığından, çılgınca ağladım.. Onu görüp de (sevinçle) gülmeyen bir kimse var mı ki?
5-Gözlerinden niçin su geldi diye beni öldürmeyin. Bu gece her şey kan oldu, su gelmedi.
6-Sevgilisi önceden geçip giderek geri gelmediğihalde yolundan dönmeyen bir sâdık âşık bulunmaz.
7-Ey Nevâyî gönül evini şarapla şenlendir. Çünkü şarabın geldiği eve kaygı gelmedi.