Lahza lahza çıktım ü çekdim yolıda intizâr
Kildi cân ağzımga yu ol şâh-ı bedhū kelmedi.
Ârazıdan aydın irkende ger etti ihtiyât
Rūzgârım dek hem olganda karangū kelmedi.
Ul perîveş hecridin kim yığladım divânevâr
Kimse barmu kim anga körgende külgū kelmedi.
Közleriñdin niçe suv kelgey deb öltürmeñ meni Kim, bârı kan irdi kilgen bu kiçe sū kelmedi.
Tâlib-i sâdık tapılmes, yoksa kim koydı kadem,
Yolga kim evvel kadem ma'şukı ötrū kelmedi.
Ey Nevâî bâde birle hürrem et könglün üyin
Ne uçun kim bâde kilgen üyge kaygū kelmedi.
1-O gül yüzlü servi gece gelirim diye vaat ettiği halde gelmedi. Seher vaktine kadar gözlerime uyku gelmedi.
2-Zaman zaman çıkıp yolunu beklediğim halde ve canım ağzıma geldiği halde, o kötü huylu şah (bir türlü) gelmedi.
3-Erken vakitte gelmekten sakındı ve vakit geçip hava karardığı halde (de) gelmedi.
4-O peri gibi (yârin) ayrılığından, çılgınca ağladım.. Onu görüp de (sevinçle) gülmeyen bir kimse var mı ki?
5-Gözlerinden niçin su geldi diye beni öldürmeyin. Bu gece her şey kan oldu, su gelmedi.
6-Sevgilisi önceden geçip giderek geri gelmediğihalde yolundan dönmeyen bir sâdık âşık bulunmaz.
7-Ey Nevâyî gönül evini şarapla şenlendir. Çünkü şarabın geldiği eve kaygı gelmedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder