Gazi Giray Han - Gazel (

Râyete meyl iderüz kâmet-i dil-cû yerine

Tûğa dil bağlamışuz kâkül-i hoş-bû yerine

Heves-i tîr ü kemân çıkmadı dilden aslâ

Nâvek-i gamze-yi dil-dûz ile ebrû yerine

Fikret Kamacı- Yaşatmak Var iken Öldürmek Niye?

Ben insanım can dostları korurum.

Yaşatmak var iken öldürmek niye.

Adam gibi doğru yolda yürürüm.  

Yaşatmak var iken öldürmek niye?

Karacaoğlan - Üryan Geldim Yine Üryan Giderim

 

Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var
Azrail gelmiş de can talep eyler
Benim can vermeye dermanım mı var

Fuzuli - Gazel (Her kitâba kim leb-i lâ’lin hadisin yazalar

 

Her kitâba kim leb-i lâ’lin hadisin yazalar
Rişte-i can birle aşk ehli anı şirâzeler

Bu ne sırdır sırr-iaşkın demedin bir kimseye
Şehre düşmüş ben seni sevdim diye âvâzeler

Şeyhler mey-haneden yüz dönderirler mescide
Bi-tarikatlerini ör kim doğru yoldan azeler

Çâklar göğsümde sanman kim açıptır tîğ-i aşk
Gönlümün şehrine mihrin girmeğe dervâzeler

Ey Fuzûlî yâr eger cevr etse andan incinme
Yâr cevri âşıka her dem muhabbet tazeler

Anton Çehov - Ödlek

Birkaç gün önce, evde çocuklarıma ders veren öğretmen hanımı çalışma odama çağırmıştım.

“Otur, Julia Vassilyevna” dedim. “Aramızdaki hesabı kapatalım. Her ne kadar şu anda paraya ihtiyacın varsa da, resmi bir merasimde bekler gibi bekleyeceğini ve bir türlü kendiliğinden gelip alacağını istemeyeceğini biliyorum. Neyse, gelelim hesabımıza: Ayda otuz rubleye anlaşmıştık…”

“Kırk.”

Ömer Seyfeddin - İlk Cinayet

 

Ben daima ızdırap içinde yaşayan bir adamım! Bu azap âdeta kendimi bildiğim anda başladı. Belki daha dört yaşında yoktum. Ondan sonra yaptığım değil, hatta düşündüğüm fenalıkların bile vicda­nımda tutuşturduğu nihayetsiz cehennem azapları içinde hâlâ kıvranıyorum. Beni üzen şeylerin hiç­birini unutmadım. Hatıram sanki yalnız elem için yaratılmış.

Köroğlu - Koçaklama (Ay Yansın Ağalar, Güneş Tutulsun)

 

Ay yansın ağalar güneş tutulsun
Parladı parladı çalın kılıncı
Oklar gıcırdasın ayyuka çıksın
Mevlâ'nın aşkına basın kılıncı

Baki - Gazel (Ferman-ı Aşka Can İledür İnkiyadumuz)

 

Ferman-ı aşka can iledür inkiyadumuz
Hükm-i kazaya zerre kadar yok inadumuz

Baş eğmezüz edaniye dünya-yı dun içün
Allah'adur tevekülümüz i'timadumuz

Necip Fazıl Kısakürek - Onu Nasıl Tanıdım?

 

O…

Dinmek bilmez bir ağrı çeken diş... Ne kibrit çöpünden imdat, ne berber kerpeteni, ne karanfil yağı, ne de eczacı güllacından...

İşte böyle; bir zamanlar beynim "mutlak hakikat" acılarına yataklık etti. Ağrıyan akıl dişimdi. Masallardaki benzetişle, denizler mürekkep, ağaçlar kalem olsa bu acıları sayıp dökmeye yetmez.

Faruk Nafiz Çamlıbel - Gurbet

I

Bir kuş tanıyorum ki, baharda,
Salkımlar açan bahçemin üstünde uçar da
Akşamların ürperdiği bir sesle öterdi.