Az qaldı gün batmağa
Quşlar dalda yatmağa
Bir pambığ atan gelsin
Kemiklerim atmağa
Pambığ baba bambığıv çox olaydı
Düşmanlarıv dünyada yox olaydı
Miskinleriv aclanv tox olaydı
Men o zaman şad olurdum gülerdim
Qana dönmüş gözyaşlarını silerdim
Pambığ baba pambığ qalıb gozağta
Aşıqların yolu çıxmaz bozağta
Qevlimdesen sanmam seni uzağta
Aşıq olub Kerem'nen beşbeterem
Daim seniv xayalıvnan yataram
Pambığ baba insanların dostusan
Erkeklerin kadınların postusan
Dört mevsimde sanımızın üstüsen
Men onuyçin givenirem senivnen
Yüz yıl qalsam bizar olmam yanıvnen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder