Koştum duâların çiniler ilkbâharına, Daldım hayâl olup ta sütunlar diyârına. Lâkin o kanlı nokta nedir, aklım almadı, Mâbeddi dalgalanmada bir kâtilin adı. Her neyse... Mâvisin o kadar mâvisin ki sen, En ince rûha gökyüzüyüm dersin istersen! Masmâvi güllerin kokusuz gölgesizse de, Mermerlerin kımıldamayan bir denizse de Taştan sütûnlarında uğuldar satır satır Bambaşka bir lisan ki, Süleymân'ı anlatır. Yok cür'etim düşüp kapanıp secde etmeye, Alnım semâya belki değer, kirletir diye. Bir noktasında sâde durur, dinlenir sızım; Bir parçacık şu kubbeni ver, âsumansızım!