Gerçi ey dil yâr içün yüz verdi yüz mihnet sana
Zerrece kat’i mühabbet etmedin rahmet sana
Zerrece kat’i mühabbet etmedin rahmet sana
Saklama nakd-i gam-i aşkını ey can zâhir et
Kim verem habs-i bedenden çıkmağa ruhsat sana
Kim verem habs-i bedenden çıkmağa ruhsat sana
Çâre-i bih-bûdumu sordum mu’âlicden dedi
Derd derd-i aşk ise mümkin değil sıhhat sana
Derd derd-i aşk ise mümkin değil sıhhat sana
Tutarım yarın kıyâmette habîbim dâmenin
Mestsin gaflet şarabından bu gün mühlet sana
Mestsin gaflet şarabından bu gün mühlet sana
Aşk ehlin âteş-i hicrâna eylersin kebâb
Döne döne imtihân ettin budur âdet sana
Döne döne imtihân ettin budur âdet sana
İncidir nâlem seni veh n’ola ger bir tîğ ile
Çeşm-i cellâdın ede ihsan bana minnet sana
Çeşm-i cellâdın ede ihsan bana minnet sana
(Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder