Ey pâdişâh ey pâdişâh uş ben beni virdüm saña
Genc ü hazînem kamusı sensün benüm önden soña
Evvel dahı bu ‘akl u cân seninleyidi asl-ı kân
Âhir girü sensün mekân anda varam senden yaña
Bu âhıla bu zârıla bu hikmeti kim ne bile
Bilse dahı gelmez dile tutdum yüzüm senden yaña
Dursam senünle dururam baksam senünle bakaram
Her kancaru kim yürürem gönlüm yöni senden yaña
Sensün bana cân u cihân sensün bana genc-i nihân
Senün durur assı-ziyân ne iş gele benden baña
Yûnus sana tutdı yüzin unıtdı cümle kendözin
Cümle sana söyler sözin sensün söz söyleden baña
(Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün müstef'ilün)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder