Bir ana bir yiğit doğurmuş denmiş,
Her yana ününü sal Sepetçoğlu!
Yârinde duvak tel, yanak güldenmiş,
Ellere kaçırma al Sepetçoğlu!
Sepetçoğlu doğmuş Haçatbeli’nde
Diz vurmuş Ilgaz’a pala elinde
Ünü bütün efelerin dilinde
Efeler içinde kal Sepetçoğlu!
Yaslandın dağlara, dağlar yasıldı,
Arslanlar korkudan kaçtı bozuldu,
Ak alnına neden kara yazıldı?
Ara da yârini bul Sepetçoğlu!
Ben bilirim senin yürek sızını,
Kıramazlar, çeliktendir azını,
Hiç gamlanma vur Haçat’a dizini,
Zeybek havasına dal Sepetçoğlu!
Sepetçoğlu Kastamonu uşağı,
İnce bele sarmış tiftik kuşağı,
Henüz inmiş, dağdan düze aşağı,
Sedef kakma sazı çal Sepetçoğlu!
Yılanlıoğlu dumanlı dağ durgundur,
Koçyiğitin oyunları sargındır
Efe Türk’e, Türk efeye uygundur
Ünün dile destan bil Sepetçoğlu!
(1942 Kastamonu, Yol Boyunca s. 56-57)