Fuzuli - Gazel - 33 (Rûzgârım buldu devrân-ı felekten inkılâb)

 

Rûzgârım buldu devrân-ı felekten inkılâb
Kan içer oldum ayağın çekti bezminden şarâb

Şu’le-i âh ile yandırdım dil-i ser-geşteni
Bir od oldum çizginen çevremde olmaz mı kebâb

Lâ’lin ile bâde bahş etmiş zihî güm-râhlık
Oldu vâcib eylemek ol bî-edebden ictinâb

Vermez oldu yol visâle pîç-i zülfün âh kim
Rişte-i tedbîrden devrân-i kec-rev açtı tâb

Olmadı ol mâha rûşen yandığım hicran günü
Yandığın şeb tâ seher şem in ne bilsin âf-tâb

Göz ki peykânın hayâliyle saçar her yan sirişk
Bir sadeftir katre-i bârânı eyler dürr-i nâb

Oldu ebr-i dûd-i âhım perde-i ruhsâr-i mâh
Âh kim almaz cemâlinden henüz ol meh nikâb

Kesmedi benden ser-i kûyunda âzârın rakip
Ey Fuzûlî nişe cennet içre yok derler azâb

(Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün)