Fuzuli - Gazel - 10 (Dostum âlem senin’çin ger olur düşmen bana)

Dostum âlem senin’çin ger olur düşmen bana
Gam değil zirâ yetersin dost ancak sen bana

Aşka saldım ben beni pend almayıp bir dosttan
Hiç düşmen eylemez anı kim ettim ben bana

Cân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksik değil
Çıksa can hâk olsa ten ne can gerek ne ten bana

Vasl kadrin bilmedim firkat belâsın çekmedin
Zulmet-i hecr etti çok mübhem işi rûşen bana

Dûd ü ahkerdir bana serv ile gül ey bâğ-bân
N’eylerim ben gül-şeni gül-şen sana kül-han bana

Gamze tîğin çekti ol mâh olma gâfil ey gönül
Kim mukarrerdir bu gün ölmek sana şîven bana

Ey füzüli çıksa can çıkmam tariki aşktan
Reh-güzâr-i ehl-i aşk üzre kılın medfen bana

(Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün)