Fuzuli - Gazel - 13 (Aşk etvârın müssellem eyledi gerdûn bana)

 

Aşk etvârın müssellem eyledi gerdûn bana
Bunca kim yeldi yügürdi yetmedi Mecnûn bana

Kıldı benden ref’ teklif-i namâzı mestlik
Saldı Hak bir neş’e-i câm-i mey-i gül-gûn bana

Bâğ-ban ger meyl kılmam sevrine ma’zûr tut
Servden yiğrek gelir ol kâmet-i mevzûn bana

Dostlar kan yaş döküp kıldı beni rüsvâ-yi halk
Veh ki düşmen çıktı âhir dide-i pür-hûn bana

Olmazam her handa kim olsam girftâr olmadan
Bir belâdır göz bir âfettir dil-i mahzûn bana

Ey Fuzûlî nâvek-i âhımla aldım intikâm
Döne döne gerçi bî dâd etti çerh-i dûn bana

(Fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lâ tün fâ i lün)