Köksal Cengiz (Niyâzkâr) - Hep Kar Yağdı Gönlüme

Bahar göremeden, yaz göremeden,

İnce ince hep kar yağdı gönlüme.

Ülkümün hükümüne  erişemeden,

İnce ince hep kar yağdı gönlüme.

Ömrüm bu sevdayla yandıkça yandı,

Yürek yanardağdan taşan volkandı...

Beş bin can adadım, kıpkızıl kandı;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme.

Burçlarda bayraktı nazlı "üç hilal"

Şimdi suskun hâli içli bir melal,

Kaplasın ufkumu bir nurlu zülal;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme.

Bilir misin Tûran eller hardadır?

Kırım, Kerkük, Karabağ'ım dardadır,

Uygur, Türkmen, Özbek, Çeçen nardadır;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme...

Yıllar var ki kapanmıyor bu yara,

Her gün bir soydaşım çekilir dara.

Ben zebunken, talih güldü ağyara;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme.

Rabb'e verdiğimiz sözü yitirdik,

Resul'ünden emanet özü yitirdik,

Başbuğun açtığı izi yitirdik;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme...

Mukaddesi nefsimize çul ettik,

Milli olan her ne varsa pul ettik,

Halkı mal eyleyip, çarka yol ettik;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme...

Yenik düştük teknoloji fendine,

"Beratımız" hazır Allah indine!

Ne hikmetse yetemedik kendine;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme...

Niyazkâr'ım söyle elde ne kalır?

Umarım devletim tedbiri alır, 

Türk'e düşman olan belasın bulur, 

Esir iller tez vakitte kurtulur;

İnce ince hep kar yağdı gönlüme...