1956 yılında doğan ve 13 Mart 2021’dekaybetiğimiz Ozan Yusuf Polatoğlu, Türk Halk Şiirinin bu güçlü temsilcisi, halk irfanını mısralarıyla duygularımıza işleyen bir şairimizdi. Ben ona hep, ‘Halk Şiirini Hak Şiirine’ dönüştüren bir edebiyat adamı olarak baktım. Genç yaşında, daha lise öğrencisi iken kucağına düştüğü gurbetin kuşatıcı tehlikelerine karşı, duyalı tavrıyla bizim sesimiz olmayı başarmıştı.
Sanırım,1980 yıllardaydı, kendisiyle tanışığımda. “Özgün diliniz ve sağlıklı bir ufkunuz var, lütfen bu tavrınızı sazın ahengine kaptırmayınız”, demiştim. Çünkü saz, şiirin çoğu zaman özüne uzak düşebilir. Bizde saz şairlerinin birçoğu bunu dikkate almamaktadır. Polatoğlu bu noktada farklı bir duruşun temsilcisiydi. Onun için önemli olan sazın ahengi değil, sözün mihengiydi. Yayınladığı şiir kitaplarını imzalayarak bana ulaştırmayı ihmal etmedi. Belki talihsizliği, ülke dışında kalmasıydı. Doğduğu toprakların kokusuyla beslenmesine rağmen, gözden uzak oluşu birçok organizasyonda yer almasına engel oldu sanırım.
Türk-İslam kültürünün bu samimiyet abidesi ismini maalesef en verimli çağında kaybettik. 65 yaşında iken aramızdan ayrıldı. Kendisine rahmet diliyorum. Ruhu şad mekânı cennet olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder