Ger râzumı söylerisem kimse dilüm bilmez benüm
Eger sabır eylerisem gönlüm karâr kılmaz benüm
İy uslular iy uslular siz eyidün ben n'ideyüm
Ol dost yüzin göreliden ‘aklum başa gelmez benüm
Bunun gibi tertîbile işüm niçe başa vara
Elümden iş kaldıyısa cânumdan iş kalmaz benüm
Ne usluyam ne delüyem neye benzer işüm benüm
‘Işk denizine gark olup gönlüm gözüm toymaz benüm
Bu mahabbet odı benüm yüregümde yana durur
Denize gark olurısam söynüp hatâ kılmaz benüm
Yıl on iki ay ‘ışk odı içümde uş yanup durur
Yandugunca artar kokum devrüm geçüp solmaz benüm
Cümle Hak'a yol vardılar sabrıla Hakk'a irdiler
‘Işkun aslı oddan durur sabrumıla olmaz benüm
Niçe eyitdüm gönlüme var sabır eyle dek otur
Şol dem dahı bed-ter olur ögüdümi almaz benüm
Bu Yûnus'un çün sûreti ölüp toprak olurısa
Bâtınumdan ‘ışk sevgüsi bilün ki hîç gitmez benüm
Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün